کاهش لخته شدن خون پس از سکته با مصرف استاتینها
تاریخ انتشار: ۲۳ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۸۵۳۳۳
طبق تحقیقات محققان، مصرف استاتین ها در جلوگیری از تکرار سکته مغزی موثر است.
بر اساس تحقیقات جدید، مصرف داروهای استاتین کاهنده کلسترول پس از سکته مغزی یا خونریزی داخل مغزی، ممکن است خطر سکته بعدی ناشی از لخته شدن خون را کاهش دهد.
یوید گیست، نویسنده مطالعه از دانشگاه دانمارک جنوبی، گفت: تحقیقات قبلی نتایج متفاوتی در مورد خطر سکته مغزی در افرادی که استاتین مصرف میکنند و قبلاً سکته مغزی خونریزی کننده داشتهاند، نشان داده، حال ما این موضوع را بیشتر بررسی کردیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
گیست گفت: ما بررسی کردیم که آیا استفاده از استاتینها پس از سکته مغزی با خطر سکته مغزی بعدی، از جمله موارد ناشی از خونریزی و لخته شدن خون همراه است.
ما دریافتیم کسانی که از استاتین استفاده میکنند، با خطر سکته مغزی کمتری مواجه هستند، به ویژه سکته مغزی ایسکمیک، در حالی که هیچ تغییری در خطر سکته مغزی ناشی از خونریزی وجود ندارد.
در حالی که خونریزی داخل مغزی ناشی از خونریزی در مغز است، سکته مغزی ایسکمیک در اثر انسداد جریان خون به مغز ایجاد میشود. سکته مغزی ایسکمیک تقریباً متداولترین نوع سکته مغزی است.
محققان سوابق بهداشتی را در دانمارک مورد مطالعه قرار دادند و بیش از ۱۵ هزار نفر را که اولین سکته مغزی را داشتند، بررسی کردند.
آنها از ۳۰ روز پس از سکته مغزی ناشی از خونریزی تا وقوع سکته مغزی مجدد، مرگ یا پایان پیگیری، که به طور متوسط ۳.۳ سال به طول انجامید، تحت نظر بودند. تیم تحقیق از داروهای تجویز شده برای تعیین اطلاعات در مورد استفاده از استاتینها مانند آتورواستاتین و سیمواستاتین استفاده کردند.
آنها دریافتند حدود ۳۹ درصد افرادی که سکته مغزی مجدد داشتند، در مقایسه با ۴۱ درصد از کسانی که سکته مغزی دوم نداشتند، استاتین دریافت کرده بودند.
مصرف استاتین پس از انجام تنظیمات فشار خون بالا، دیابت و مصرف الکل، با ۱۲ درصد خطر کمتر سکته مغزی مجدد همراه بود.
سپس نویسندگان بیش از ۱۰۰۰ نفر را که سکته مغزی ایسکمیک داشتند با بیش از ۴۰۰۰ نفر که سکته مغزی دیگری نداشتند، مقایسه کردند. حدود ۴۰ درصد از کسانی که سکته مغزی داشتند، در مقایسه با ۴۲ درصد از کسانی که سکته مغزی دیگری نداشتند، استاتین دریافت کرده بودند.
استفاده از استاتین با خطر کمتری از سکته مغزی ایسکمیک پس از سکته مغزی اولیه همراه بود.
منبع: پول نیوز
کلیدواژه: لخته شدن خون استاتین سکته مغزی فشار خون دارو سکته مغزی ایسکمیک ناشی از خونریزی پس از سکته مغزی خطر سکته مغزی سکته مغزی استاتین ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.poolnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پول نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۸۵۳۳۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درمان جدید بیماری آلزایمر
آفتابنیوز :
نتایج تحقیقات جدید نشان داده است که قرص معمولی دیابت به نام تیازولیدیندیونها (TZDs) میتواند خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را کاهش دهد.
این داروی درمان دیابت که به راحتی در دسترس است برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ تجویز و یک یا دو بار در روز مصرف میشود. آنها مقاومت به انسولین را هدف قرار میدهند و هورمون را قادر میسازند تا کنترل گلوکز را بهبود بخشد.
در مطالعهای که بر روی بیش از نیم میلیون بیمار انجام شد، احتمال ابتلا به آلزایمر در افرادی که این قرصها را مصرف میکردند ۲۲ درصد کمتر بود.
دکتر جین ژو، سرپرست گروه تحقیق از دانشگاه آریزونا گفت: دیابت نوع ۲ با افزایش خطر ابتلا به زوال عقل ازجمله دو زیرگروه اصلی آن، بیماری آلزایمر و دمانس عروقی (VaD) مرتبط است.
هم دیابت و هم آلزایمر با گردش خون ضعیف ارتباط دارند و تیازولیدیندیونها میتوانند با کاهش کلسترول بد و کاهش فشار خون به مقابله با آن کمک کنند. این دارو جریان خون را افزایش میدهد تا اکسیژن بیشتری به مغز برسد که به کاهش علائم آلزایمر کمک میکند.
این مطالعه گسترده، سوابق سلامتی آمریکاییهایی را که بین ژانویه ۲۰۰۰ تا دسامبر ۲۰۱۹ مبتلا به دیابت نوع ۲ تشخیص داده شده بودند، ردیابی کرد. موارد آلزایمر و دمانس عروقی به ترتیب ۱۱ و ۵۷ درصد در میان افرادی که با آکتوس (Actos) یا آواندیا (Avandia) و تیازولیدیندیونها دیگر درمان شدند در مقایسه با افراد تحت درمان با داروهایی مانند متفورمین یا سولفونیل اوره کاهش یافت.
دکتر ژو اظهار کرد: بیماریهای عروقی خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش میدهند بنابراین کاهش تیازولیدیندیونها در دمانس عروقی ممکن است پیشرفت آلزایمر را نیز کاهش دهد. برخی از مطالعات که تیازولیدیندیونها را با دارونما یا مراقبتهای استاندارد در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ مقایسه میکنند، کاهش خطر ابتلا به آلزایمر را گزارش کردهاند.
تصور میشود که عوامل سبک زندگی مانند دیابت نوع ۲، نقش کلیدی در ایجاد آلزایمر دارند.
دکتر ژو توضیح داد: نتایج این مطالعه همچنین نشان داد که تیازولیدیندیونها در بیماران دارای اضافه وزن یا چاق محافظت بیشتری دارند و ممکن است تیازولیدیندیونها منجر به کاهش چاقی مرکزی عامل خطر شناخته شده برای زوال عقل شوند.
این امر امکان مقابله با زوال عقل را از طریق قرصهای پیشگیرانه باز میکند، اگرچه همه داروهای دیابت کاهش خطر یکسانی نداشتند و مصرفکننده سولفونیل اوره ۱۲ درصد بیشتر از کسانی که متفورمین دریافت میکردند در معرض ابتلا به زوال عقل بودند.
دکتر ژو گفت: مطالعات آینده برای استفاده مجدد از داروهای ضد دیابت خوراکی برای پیشگیری از زوال عقل ممکن است اولویتبندی تیازولیدیندیونها را در نظر بگیرد. مصرفکنندگان سولفونیل اوره میتوانند در مقایسه با مصرفکنندگان متفورمین یا تیازولیدیندیونها در معرض خطر بالای زوال عقل باشند بنابراین، نظارت منظم بر عملکردهای شناختی در این جمعیت مهمتر است.
مکمل سولفونیل اوره با متفورمین یا تیازولیدیندیونها ممکن است تا حدی اثرات جانبی زوال عقل آن را جبران کند.
آلزایمر و سایر اشکال زوال عقل بیش از ۹۲۰هزار نفر در بریتانیا را تحت تاثیر قرار میدهد و این رقم در دهه آینده به سرعت افزایش خواهد یافت. تمرکز بر این اقدامات پیشگیرانه که در حال حاضر وجود دارد میتواند تا حدودی مانع از ابتلای افراد به زوال عقل شود.
منبع: خبرگزاری ایسنا